درختان و کابل های برق

درختان و کابل های برق

همنشيني درختان و خطوط برق بالاسری در چشم انداز شهری چندان خوشايند نيست. شهرها و ساکنان آن به منظور فراهم آوردن محيط های دلپذير و امن برای عابران پياده، چشم انداز خنک شهری، بهبود مديريت فاضلاب های سطحي، تأمين زيستگاه حيات وحش و کاهش تغييرات آب و هوايي اقدام به کاشت درخت مي نمايند. در عين حال، شرکت های برق برای افزايش قابليت اطمينان و ايمني عمومي تسهيلات و خدمات برق، سالانه ميلياردها تومان صرف هرس و اغلب جابجايي درختاني مي کنند که با خطوط برق تماس نزديكي دارند. نزديكي بيش از حد درختان و کابل های برق، احتمال قطع برق و آتش سوزی را فوق العاده بالا مي برد. بنابراين، درختان کاشته شده بزرگ نزديکِ خطوط برق به ناچار بايد با هزينه بسيار گزافي، هرس يا جابجا شوند. جنگل های شهری اين پتانسيل را دارند که به ابزارهای مفيدی برای مقابله با کاهش و انطباق تغييرات اقليمي تبديل شوند، اما هرس و جابجايي گسترده درختان مانع از تحقق اين پتانسيل خواهد شد.

شناسایی مشکل

برخورد بين درختان و کابل های برق همواره وجود دارد، زيرا برق از طريق خطوط برق با ولتاژ بالا منتقل مي شود. جريان الكتريكي با ولتاژ بالا اگر با چيزی شبيه يک درخت برخورد کند و از خطوط بالاسری خارج شود، منجر به قطع برق يا آتش سوزی مي گردد که. اين مشكلِ جديد و کم اهميتي نيست.

هزینه های برخورد بین درختان شهری و خطوط برق

يک راه برای ارزيابي دامنه مشكل، بررسي هزينه های توليد شده در اثر مجاورت نزديک درختان و کابل های برق با يكديگر مي باشد. هزينه هرس درختان برای جداسازی آنها از خطوط برق بسيار بالاست. همچنين فرآيند مديريت پوشش گياهي مستلزم هرس و يا حذف هزاران اصله درخت در روز مي باشد، که اين امر تاثير زيادی بر سلامت جنگل های شهری مي گذارد و هزاران تُن کربن ذخيره شده را دوباره به جو بر مي گرداند. مديريت پوشش گياهي همچنين استفاده از تنظيم کننده های شيميايي رشد درخت برای کند کردن رشد درختان و علف کش های عمومي به منظور نمايان ساختن مناطق زير خطوط برق و اطراف خطوط ارتباطي را شامل مي شود. مواد شيميايي به طور بالقوه به محيط زيست آسيب

مي رسانند. مديريت نامطلوب اتصال بين درختان و کابل های برق مي تواند نتايج مخربي در پي داشته باشد. اين موضوع کاملاً پذيرفته شده است که درختاني که به سمت کابل های برق رشد و يا بر روی آنها سقوط مي نمايند، تنها علت عمده قطع برق مي باشند.

نزدیکی بیش از حد درختان و کابل های برق، احتمال قطع برق و آتش سوزی را ا ف زايش می دهد.

فقدان کامل قوانین مربوط به تصمیم گیری در مورد کاشت درخت در املاك خصوصی یک ش کاف قابل توجه است.

مزایای جنگل های شهری

علاوه بر بررسي هزينه های سوء مديريت، مهم است که به ارزش يک جنگل شهری سالم نيز توجه کنيم. براساس يک تحقيق انجام گرفته، يک تک درخت در خيابان در طول عمر خود بيش از 90 هزار دلار منافع مستقيم )جدای از منافع زيبايي شناسي، اجتماعي و طبيعي( به ارمغان ميآورد. بسياری از اين فوايد به تغييرات آب و هوا مربوط مي شود. بديهي است که تجزيه کربن و کاهش مصرف انرژی شهری به کاهش گرم شدن کره زمين کمک خواهد کرد. ديگر مزايا عبارتند از معتدل نمودن دمای هوا، بهبود کيفيت هوا و اثرات فاضلاب های سطحي، کاهش انتشار آلاينده ها و کاهش گازهای گلخانه ای، افزايش ايمني خيابان، بالا رفتن ارزش املاك، کاهش مصرف انرژی، بهبود کيفيت آب، کاهش سروصدا و فرسايش و مخصوصاً حفاظ در برابر ميدان های الكتريكي و مغناطيسي زير خطوط انتقال هوايي و ديگر مزايای عمومي کمتر ملموس در زندگي افراد از جمله کاهش استرس، ايجاد تصوير مثبت از جامعه و بهبود کيفيت زندگي مي باشد. هماهنگي با طبيعت و محيط های مصنوعي زيست پذير دو ارزش عمده توسعه پايدار منعكس شده در نظام های توسعه محلي موفق هستند. همچنين در محله های پر درخت، سطوح پايين تری از خشونت و جرم و جنايت مشاهده مي شود. درختان همچنين پناهگاه مناسبي را برای حيات وحش فراهم نموده و موجب کاهش تابش خيره کننده نور خورشيد و سر و صدا به ميزان بيش از 8-12 دسي بل مي شوند.

در جستجوی راه حل

در بسياری از شهرها، بيشتر درختان خيابان و بخش قابل توجهي از درختان در املاك خصوصي در زير کابل های برق قرار گرفته اند. بسياری از اين درختان نيازمند هرس بوده و از هر 10 درخت يک درخت بايد از خشک شود. اين قبيل هرس ها مزايای مثبت يک جنگل شهری را کاهش داده و رشد آن را متوقف مي سازد. نتيجه، يک برخورد جدی ميان نيازهای فضايي يک جنگل شهری ارزشمند و نيازهای زيرساخت های برقي شهری مي باشد. دلايل اين امر متعدد است، اما اصولاً بيشتر درختان در زير خطوط برق کاشته مي شوند که رشد آنها به سمت سيم های بالاسری خواهد بود. اين موضوع با وجود تلاش در جهت آموزش عمومي همچنان ادامه دارد. مشكل اينجاست که صاحبان املاك خصوصي هنگام کاشت درختان جديد، انگيزه ای برای توجه به کابل های برق ندارند. همچنين دستورالعمل های موجود در رابطه با درختان شهری بسياری از مسائل را مد نظر قرار مي دهند، اما به ندرت به برخورد بين درختان با کابل های برق توجه مي کنند و تنها موقعي به فكر چاره انديشي مي افتند که درختان خيابان را مي پوشاند. با توجه به اينكه درختان موجود در املاك خصوصي حجم انبوهي از جنگل های شهری را تشكيل مي دهند، فقدان کامل قوانين مربوط به تصميم گيری در مورد کاشت درخت در املاك خصوصي يک شكاف قابل توجه است.

راه حل های پیشنهادی

· اصلاح ضوابط درختان شهری: در بسياری از شهرها با وجود عواقب احتمالي، هيچ قانون بازدارنده ای برای صاحب يک ملک خصوصي به منظور جلوگيری از کاشت يک درخت دقيقاً در زير خطوط برق وجود ندارد. همچنين تقريباً هيچ قانوني وجود ندارد که به يک شهر و يا سازمان اجازه دهد در صورت بروز مشكل با هزينه ارزان اقدام به جابجايي درختان تازه کاشته شده نمايند. آنها به طور معمول بايد صبر کنند تا زماني

که درخت در معرض خطر قريب الوقوع قرار گيرد، اما تا آن موقع هزينه جابجايي آن گران خواهد شد.

یک راه حل برای مشکل برخورد درختان بلند با خطوط برق، حذف درختان و جایگزین کردن آنها با گونه های کوچک تر می باشد.

با اين حال، بسياری از شهرها دستورالعمل هايي را برای درختان مزاحم وضع کرده اند و در صورت لزوم اين گونه درختان را با هزينه مالک هرس و يا جابجا مي نمايند. شهر فلاور در ايالت کاليفرنيا در مورد درختان مزاحم قانوني وضع کرده دارد که به موجب آن هر درخت يا درختچه در حال رشد در يک نوار پارکينگ عمومي، فضای عمومي و يا در املاك خصوصي و يا هر درخت يا درختچه ای که احتمال دارد امنيت يا کارآيي يک خيابان عمومي، مجرای فاضلاب يا پياده رو و يا بهره برداری کامل و امن از کابل های تأسيسات زيربنايي شهری را به خطر اندازد، بدينوسيله يک مزاحمت عمومي محسوب مي شود و لذا شهرداری اجازه دارد چنين درختاني را جابجا و يا هرس کند و هزينه های آن را از صاحب ملک دريافت نمايد. مزيت اجرای اين ضابطه، اين است که هزينه های مقابله با يک درخت مشكل ساز که در اثر بي توجهي صاحب ملک ايجاد شده به عهده فرد است و در نتيجه صاحب ملک به احتمال زياد از کاشت چنين درختاني در آينده اجتناب خواهد کرد. بنابراين شهرداری ها بايد قوانيني وضع کنند که به موجب آن حفظ يا کاشت درختان خطر آفرين و برخورد آنها با کابل های برق را غيرقانوني اعلام کند. از آنجا که خطوط برق احتمالاً در مالكيت خصوصي شرکت های برق قرار دارند، اين قانون بايد به شهرداری اجازه دهد تا درختاني که به سمت کابل های برق در حال رشد هستند را جابجا نمايند.

· همکاری بین سازمان ها و حکومت های محلی: در حال حاضر حداقل همكاری مستقيم بين برنامه های مديريت پوشش گياهي، تأسيسات زيربنايي و حكومت های محلي وجود دارد، هر چند اين تلاش ها در حال افزايش است اما همكاری مستقيم شهرداری با سازمان ها به طور معمول تنها زماني که مشكلي بوجود مي آيد صورت مي پذيرد. اين همكاریِ حداقل، ناکارآمدی قابل توجهي را بوجود مي آورد. برخي شهرها

برنامه هايي را برای هماهنگي با شرکت های برق ارائه داده اند که بسيار موفق بوده و مي تواند به عنوان الگو مورد استفاده قرار گيرد.

· صورت برداری از درختان و زیرساخت های شهری: صورت برداری از درختان و زيرساخت ها در مناطق شهری مي تواند به طرق مختلفي به حل مشكل برخورد بين درختان و خطوط برق کمک کند. اولا، از طريق ارزيابي دامنه مشكل؛ برای مثال، مسئولان شهری به منظور اطمينان از اينكه کابل های برق نمايان هستند، بايد هر ساله مايل به مايل خطوط برق را ارزيابي کنند. همچنين بطور مداوم مسير رشد درختان تازه

کاشته شده را در آينده در نظر بگيرند. ثانياً، کمي سازی دقيق ترِ ارزش خدمات اکوسيستم جنگل های شهری به حكومت های محلي و شرکت های برق کمک خواهد کرد تا به تحليل هزينه فايده تصميم هايي مانند زمان و مكان انتقال خطوط برق به زيرزمين بپردازند. ثالثاً، تهيه فهرستي از موجودی جنگل های شهری اغلب يک پيش نياز ضروری برای يک برنامه کاشت درخت و يا جايگزيني درختان مشكل دار موجود با درختان

کوچک تر مي باشد. فقدان چنين داده هايي در گذشته باعث شده تا هنگام شناسايي محل های کاشت بالقوه به تمام عوامل درختكاری توجه نشود. صورت برداری از جنگل شهری را مي توان با استفاده از نظرسنجي و سنجش از راه دور انجام داد.

· جایگزینی درخت و یا کاشت گونه های خاص توسط سازمان ها و حکومت محلی: در جايي که خطوط برق اول نصب شده باشند، يک راه حل برای مشكل برخورد درختان بلند با خطوط برق، حذف درختان و جايگزين کردن آنها با گونه های کوچک تر و يا کاشت انحصاری درختان کوچک در زير خطوط برق است. شهرها بايد اغلب از گونه های کشت شده درختاني که الگوهای رشد قابل پيش بيني دارند استفاده

کنند . همچنين شهرداری ها مي توانند با رضايت مالكان خصوصي اقدام به کاشت اين گونه درختان در ملک آنها نمايند. جايگزيني درخت و برنامه ريزی برای کاشت گونه های خاص مي تواند راهي برای کاهش برخورد بين کابل های برق و درختان و همزمان رشد جنگل شهری باشد.

· برنامه ریزی برای مکان یابی خطوط برق در اطراف جنگل های شهری: نصب زيرزميني تعداد بيشتری از کابل های برق اغلب به عنوان يک راه حل برای جلوگيری از برخورد درختان با خطوط برق در نظر گرفته مي شود. بديهي است که با وجود اجرای اين طرح در برخي از مناطق، اشكالاتي نيز وجود دارد. خطوط برق زيرزميني در هر مايل ميليون ها دلار هزينه دارند و هنگام قطع برق ممكن است راه اندازی مجدد برق با تأخير باشد. حتي در صورتي که خطوط برق زيرزميني نباشد، بهترين شيوه های مديريتي توصيه مي کنند که برنامه ريزی موقعيت جديد خطوط انتقال برق بايد شكل جنگل های شهری را مورد توجه قرار دهد. اين حتي مي تواند شامل ايده های خلاق مانند خطوط برق به صورت متقاطع در امتداد خيابان ها برای به حداقل رساندن برخورد با درختان باشد.

نتیجه گیری

در زمانه ای که استراتژی ها و راه حل ها بايد به شدت کاهش و انطباق تغييرات آب و هوايي را مورد توجه قرار دهند، جنگل های شهری به طور فزاينده ای ارزشمند محسوب مي شوند. به منظور رشد ظرفيت برای اين زيرساخت مهم شهری، تمام سطوح دولتي بايد به دنبال راه حل برای به حداقل رساندن برخورد بين درختان و کابل های برق باشند. اين راه حل ها ممكن است هميشه ارزان و يا به لحاظ سياسي محبوب نباشند، اما با توجه به اثرات مثبت بي شماری که درختان بر وجود انسان مي گذارند، ارزش هزينه کردن را دارند.

منبع:

· www.law.berkeley.edu/.../Trees_and_Power_Lines_March_20.

مرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر مشهد